Gaudi - moje skryte marzenie zobaczenia dzieł artysty, który swą wyobraźnią i pasją potrafił wykreować miasto, nadać mu nową tożsamość... spełniło się. Zderzenia marzeń, opowieści z rzeczywistością, nie skończyło się w moim przypadku rozczarowaniem. W dalszym ciągu trudno mi uwierzyć, że wizja jednego człowieka może wzbogacić miasto z wielowiekową tradycją - nawet samą Barcelonę.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB9ulzwKph172r8zGeqJ81hV5Q_REnI5zG23i6mBmBFv8rul66FEHv3BIMpm8G-N3i-XqWdLbUMq4tobc-XTGOh7xxlMwIfHLxIxETSsuTA1bcjg4AdlmhVUZ63MGZOqHtMcAgNHbHvgiz/s200/DSC_0822.JPG)
Jednym z największych atutów Gaudiego była konsekwencja w działaniu. Inspiracji do tworzenia szukał w naturze i jest ona obecna w każdym zaprojektowanym przez niego elemencie: od detali, krzeseł po projekty elewacji i wnętrz kamienic. Co istotne, Katalończycy kontynuują dzieło Gaudiego wprowadzając jego projekty w przestrzeń miasta, chociażby pod postacią płytek chodnikowych będących replika posadzki z Casa Milo. Podobno musieli długo dojrzewać do takich decyzji, ale liczy się efekt końcowy (w naszych miastach trudno spotkać taki sposób działania stąd moje fascynacje).
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUEUj0iEvdkC2Xs8u09mrz-nQ5fP5YSkWDjBWmri7_D8aOgyagt8_lkgl2arreuVkxRJNrTHLm2a7meCb04tp_pLyX4QiW8s1cn3zbsE2xdM381zVon9Hd_gX6wSXSOt60YWRQLUvea-54/s200/DSC_0838.JPG)
Dodać należy, że wszystkie elementy idealnie wpisują się w krajobraz bądź wnętrza i tworzą z nimi harmonijna całość. Gaudi nigdy nie konkuruje z historią - on ją tylko dopełnia tworząc trzecią wartość.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVllsNdPDLdXijEjFt4kJfESj-38i7dzPwSEAzCAMi1xQ6uEGe2WbkqK6aSg5ZkuvbcScx3H1D6J173t5R-lgyODf2CvR7TvgxGEUkkM-b1RkCFMeHEPyZbyYK6gq4xm0GP7gRGihqtyfR/s200/DSC_0859.JPG)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidvKPGEmMM5FsdQ60PLG1JH3WG7e3osGhKSVfzx7T28ehiuXMT9_YW_lpfLCZvSOMx6vja3VWysiosI02M7EO2IVtwxmPe-SKOMFc1UB2iJZ2bdROcf8fjZ2KeI-6jxoUpDsfI-E_sK6MN/s200/DSC_0845.JPG)
Mozaiki Gaudiego z Parku Güell również naśladują proste motywy roślinne. Niczym pnącza oplatają każdy wolny skrawek przestrzeni kolorową kompozycją. Gaudi unika linii prostych (to kolejna konsekwencja w jego twórczości, w której wszystko faluje) i świadomie rezygnuje ze zdecydowanych kontrastów. W kompozycjach zdecydowanie króluje kolor niebieski we wszystkich jego odmianach, który sąsiaduje z żółtym, pomarańczowym, zielonym, brązowym. Kolory dobierane są więc na zasadzie kolorów sąsiadujących na kole barw lub znajdujących się w tej samej ćwiartce, nigdy po przeciwnej stronie. Zdecydowany kontrasty (zielono - czerwony) znalazłam tylko na jednym detalu, w pozostałych przypadkach kolory dopełniające występują w rozbielonych odcieniach (błękit+różowy) lub stanowią jedynie drobne, pojedyńcze akcenty kolorystyczne.
Każdy tworzony element mozaiki składa się z dużej ilości odcieni, niekiedy dodawane są małe akcenty koloru sąsiadującego. Zabieg ten widzimy chociażby w motywie słonecznym (czerwone drobiny na żółtym tle) lub w tłach (połączenie różnych odcieni niebieskiego i zielonego). Co ciekawe, kolory te niejednokrotnie przechodzą jeden w drugi, tworząc równocześnie większą dynamikę (a wszystko to po to, aby skupić nasz wzrok:)
3 listopada, jak w każdą pierwszą sobotę miesiąca z mozaikowaniem zmierzyli się nasi mali "poszukiwacze artystycznych wrażeń". Czy poszło im tak jak Gaudiemu? Oto kilka przykładów - oceńcie sami:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz